Rękawice pożarnicze EN 659 czy techniczne EN 388 dla OSP w terenie?

Jak norma EN 659 różni się od EN 388 pod względem zagrożeń?

EN 659 chroni przed zagrożeniami pożarowymi, EN 388 przed zagrożeniami mechanicznymi.
EN 659 opisuje rękawice pożarnicze do działań w pobliżu płomienia, żaru i wysokiej temperatury. Uwzględnia odporność na płomień, ciepło konwekcyjne i kontaktowe, a także wymagania użytkowe, jak chwytność czy ochrona przed wodą i parą. EN 388 dotyczy rękawic technicznych do cięcia, ścierania, rozdarcia i przekłucia. Nie zapewnia ochrony przed płomieniem ani typowym obciążeniem cieplnym. W praktyce, przy ryzyku zapłonu lub rozżarzonych cząstek wybór pada na EN 659. Przy rozcinaniu karoserii, pracy z szkłem i metalem sprawdzają się EN 388.

Które zadania w terenie wymagają rękawic pożarniczych zgodnych z EN 659?

Wszelkie działania z realnym kontaktem z płomieniem, żarem i promieniowaniem cieplnym.
Rękawice pożarnicze są właściwe szczególnie przy:

• pożarach obiektów, pojazdów i dogaszaniu zarzewi,
• otwieraniu przestrzeni ogniowych i przerzucaniu nadpalonych materiałów,
• akcjach w strefie gorącej, gdzie występują iskry, rozżarzone cząstki i para,
• pracy z mediami mogącymi się zapalić lub rozgrzanymi elementami instalacji,
• pożarach traw i poszycia, gdy występuje bliskość płomienia i żaru.

Kiedy rękawice techniczne zgodne z EN 388 są wystarczające dla OSP?

Gdy dominuje ryzyko mechaniczne, a nie termiczne.
Rękawice techniczne dobrze sprawdzają się w zadaniach takich jak:

• ratownictwo techniczne i drogowe, wycinanie i stabilizacja,
• usuwanie skutków wichur, cięcie i przenoszenie gałęzi,
• d działania logistyczne, załadunek i transport sprzętu,
• powodzie, workowanie, pompowanie i ewakuacja mienia,
• d działania poszukiwawcze i wsparcie medyczne bez kontaktu z płomieniem.

Na jakie parametry mechaniczne zwracać uwagę podczas akcji terenowych?

Najważniejsze są odporności na przecięcie, przebicie, rozdarcie i ścieranie.
Oznaczenia EN 388 podają poziomy tych odporności oraz ewentualną ochronę przed uderzeniem. W terenie liczy się wysoka odporność na przecięcie przy pracy ze szkłem i blachą, a także na przebicie przy kontakcie z gwoździami i rumoszem. Rozdarcie i ścieranie mówią o trwałości przy intensywnym użytkowaniu. Dodatkowe wstawki pochłaniające uderzenia na kostkach zwiększają bezpieczeństwo przy pracy narzędziami.

Jak dopasowanie i chwyt wpływają na bezpieczeństwo ratowników?

Dobre dopasowanie poprawia kontrolę nad narzędziem, a zły rozmiar zwiększa ryzyko błędu.
Zbyt luźne rękawice osłabiają chwyt i mogą wciągnąć dłoń w mechanizm. Zbyt ciasne szybciej męczą i ograniczają czucie. Warto sprawdzić, czy palce nie kończą się z zapasem, a chwyt jest pewny na sucho i na mokro. Profilowane palce, miękkie wzmocnienia na opuszkach i fakturowane naszycia poprawiają precyzję. Membrana i podszewka nie powinny się marszczyć ani zawijać w dłoni.

Jak ocenić odporność termiczną i palność rękawic przed zakupem?

Sprawdź zgodność z EN 659 i zakres badań termicznych deklarowany w dokumentacji.
Na etykiecie i karcie produktu szukaj piktogramu płomienia oraz potwierdzenia badań na płomień i różne formy ciepła. Warto ocenić budowę: warstwę zewnętrzną z materiałów trudnozapalnych, barierę wilgoci i pary, izolację oraz wzmocnienia stref narażonych na żar. Zwróć uwagę, czy materiały nie topią się i nie kapią pod wpływem ognia. Dobrą praktyką jest weryfikacja dokumentów zgodności oraz wymagań obowiązujących w jednostce.

Jakie cechy mankietu i zapięć poprawiają ochronę w terenie?

Długi mankiet i skuteczne domknięcie ograniczają wpadające iskry i zanieczyszczenia.
W działaniach ogniowych sprawdza się mankiet zakładany na rękaw kurtki, który tworzy zakładkę bez szczelin. Ściągacz przy nadgarstku stabilizuje rękawicę i utrzymuje barierę przed wodą i pyłem. Pasek z rzepem pozwala dopasować obwód do różnych ubrań. W terenie liczą się też detale: uchwyt do karabińczyka, pętelka do odwieszania, kształt mankietu ułatwiający szybkie zakładanie w rękawicach.

Jak testować i konserwować rękawice, by zachować parametry ochronne?

Regularna kontrola, właściwe czyszczenie i suszenie przedłużają żywotność i bezpieczeństwo.
Po każdej akcji obejrzyj szwy, wzmocnienia i wnętrze. Szukaj przetarć, usztywnień od ciepła i rozklejeń warstw. Usuń brud i błoto letnią wodą oraz delikatnym środkiem, zgodnym z instrukcją producenta. Nie dosuszaj na grzejniku ani przy otwartym ogniu. Osuszaj w przewiewie, w temperaturze otoczenia. Przechowuj z dala od promieniowania słonecznego i chemikaliów. Okresowo sprawdź szczelność warstwy zewnętrznej, chwyt na mokro i precyzję manipulacji drobnymi przedmiotami. Wymień rękawice, gdy pojawią się pęknięcia, utrata chwytu, stwardnienia po działaniu ciepła lub uszkodzenia bariery.